Sonsuz gelen mavi gökyüzü severim. Bana ne kadar büyük bir dünyada olduğumuzu hatırlatır. Paylaşmayı, sevmeyi anlatır. Yeşil ile yaşamı hatırlatır. Tek başına yaşamadığımız bu dünyadaki yaşamın büyüklüğünü anlatır.
Kimi deniz kıyıları bu yüzden çok şanşlıdır. Hem iki maviyi hem de yeşili bir arada görmenizi sağlarlar. Gündelik yaşantı koşturmasından sıyrılıp yaşama daha çok temas etmemizi sağlarlar. Bu yüzden tek başına İstanbul Boğaz’ının denizi bana yetmez. Yeşilde lazımdır o canlılığı hissetmek, denizin canlılığını hissetmek, balıkları hatırlamak için.
İşte benim büyüdüğüm yer böyle bir yer. Kdz.Ereğli.. Karadeniz’in başlangıçı, yeşil ve mavinin buluştuğu yeri başlangıcı. Doğusunda bu kaynaşla güzelleşerek devam ediyor elbette…
Geçen hafta baharı meyve ağaçlarıyla kucaklamıştık. Bu hafta ise yeşillenen Ereğli’ye döndürdük yönümüzü. Biblo Ereğli’de Anne ve Baba’mın bahçesini çok sever. Keratanın orada çok anısı vardır. Bu yüzden orada rahat davranır. Ne de olsa koruyucusu çok fazladır.
Biblo özgür şekilde geziniyor. Öyle olduğuna bakmayın, başı en ufak şekilde sıkışsa bizleri çağırı verir.
Babam yıllar içinde adam ettiği bu bahçeye envai çeşitte meyva ağacı diktiği için her mevsim meyve yemek mümkün. Bu aylardan sonra başlar, sonbahara kadar devam eden meyve sezonunda meyvesiz kalmak mümkün değil. Meyveler bu mevsimde erikle başlar, ayva ile son bulur. Henüz erken ilkbaharda olduğumuzdan meyveleri yok ama o görsel şölenleriyle meyve ağaçlarının çiçekleri var. İnsan ömründe ne kadar bu güzel çiçekleri görürse yaşamın tohumunu görebiliyor. Var oluşun narin hali….
Ekinler çıkmaya başlamış bile:
Bahçe kat kat oluşuyor. Karadeniz’de işin doğası hem yamaçlarda olan bahçeler. Bu yüzden küçük düzlüklerde kat kat yapılandırılıyor bahçeler. Bu bahçelere verilen emeği anlamak çok da kolay değil. Bazen delilik diyorum. Ama insan kendi toprağı olunca emeğini sakınmıyor ve bu inanılmaz dik yamaçlara yaşam veriyor. Karadeniz insanı bu yüzden takdir edilmeye değerdir. Çalışkandırlar. Bakınız folklör oyunlarına. Ne hızlıdır…Çalışkanlıkları olmazda o dik yamaçlardaki fındıklar, çaylar toplanır mı? Zorun üstesinden gelenin o yüzden elini saygıyla öperim.
Karadeniz’in bu renkliliği yetmez. Annemin renki kahvaltılarıyla dahada güzeldir karadeniz. Hele sofradakiler bahçeden olursa:
l
Yaşamı hissetmek için karadenizi ziyaret edin…
